ورزش کاراته را از دوران کودکی شروع کرده است و در مدت 5سال موفق به کسب 27 مدال رنگارنگ در مسابقات استانی، کشوری و بین المللی شده است. او اعتقاد دارد ورزش باید جوانمردانه باشد و ورزش بدون اخلاق هیچ ارزشی ندارد. محمدصادق صدرالحافظین، نوجوان و ورزشکار موفق محله هدایت است که اخلاق را در اولویت رشته ورزشیاش قرار داده است.
محمد صادق صدرالحافظین که متولدسال 1385است در 8سالگی به ورزش کاراته علاقهمند شد و با ثبت نام در باشگاه جاویدان ورزش کاراته را حرفه ای شروع کرد. او میگوید: خواهر بزرگترم این ورزش را حرفهای دنبال میکرد من هر روز شاهد تمرینات او در خانه بودم و به دلیل تحرک وشور وهیجانی که کاراته داشت علاقهام به این ورزش بیشتر شد و در همان باشگاه خواهرم (باشگاه جاویدان) ثبت نام کردم و تمرینات مختلف را با هم در خانه انجام میدادیم.
محمد صادق چند ماه بعد از پیوستن به باشگاه، با نشان دادن علاقه و تواناییهای خود، اولین حضورش در مسابقات را تجربه میکند و در سالهای بعد با کسب 27مدال رنگارنگ در مسابقات استانی، کشوری و بین المللی به یکی از موفق ترین ورزشکاران کاراته تبدیل میشود: هر روز چند ساعت از وقتم را به تمرینات کاراته میگذراندم، به دلیل همین تمرینات از طرف باشگاه در مسابقات کاراته باشگاههای مشهد شرکت کردم و رتبه برتر را به دست آوردم. همان سال در مسابقات کاراته استان نیز رتبه برتر مسابقات را کسب کردم.
هر روز چند ساعت از وقتم را به تمرینات کاراته میگذراندم، به دلیل همین تمرینات از طرف باشگاه در مسابقات کاراته باشگاههای مشهد شرکت کردم و رتبه برتر را به دست آوردم
سال بعد در مسابقات کشوری کاراته که در بابلسر مازندران برگزارشد، باشکست دادن چند حریف قدر، مقام دوم مسابقات را به دست آوردم. سال 1396 بود که در مسابقات بین المللی کاراته به استان کرمانشاه رفتم. در این مسابقات علاوه براینکه بهترینهای کاراته کاران ایران حضور داشتند، کاراته بازان 20 کشور آسیایی و خاورمیانه نیز شرکت کرده بودند. در این مسابقه با شکست دادن چند حریف ایرانی و خارجی مقام اول مسابقات و مدال طلا را کسب کردم. با به دست آوردن دان 1جهانی، یکی از چند ورزشکار حرفه ای در ورزش کاراته هستم که اجازه شرکت در تمامی مسابقات خارجی و بین المللی را دارم. متاسفانه به دلیل کرونا و لغو مسابقات تاکنون فرصت شرکت در مسابقههای بین المللی را پیدا نکرده ام.
صدرالحافظین میگوید: در جریان مسابقات کشوری که در مشهد برگزارشد با ورزشکاری روبه رو بودم که در یکی از مسابقات از آسیب دیدگی قفسه سینهام سوءاستفاده کرده بود و با مشت زدن به آن ناحیه مسابقه را برد. در این مسابقه او با پای آسیب دیده در مقابل من قرار گرفت. با او مدارا کردم و مسابقه با نتیجه صفر _صفر پایان یافت. بعد از بازی همان پسر به خاطر اینکه هوای پای مجروحش را داشتم از من تشکرکرد و به دلیل مشتهایی که زده بود معذرت خواهی کرد.» ورزش بدون اخلاق و جوانمردی هیچ ارزشی ندارد. ما الگوهای ورزشی چون پهلوان پوریای ولی و جهان پهلون غلامرضا تختی را داریم و باید آن ها را الگوی خودمان قرار دهیم.